Lonely on the prairie
Door: Bert
Blijf op de hoogte en volg Hans,Jan,Bert en Jan
17 September 2014 | Verenigde Staten, Jackson
Lonely on the prairie... !
Zoals gemeld vergat Hans zijn rugzak in de taxi. Een onaangename verrassing omdat wij de avond daarvoor behoorlijk geplaagd zijn door een zwerm muggen. En ik het nu zonder medicijnen moest stellen. Ook de spray om de camper muggen vrij te krijgen was het oneigenlijk eigendom geworden van onze taxidriver.
Boven de cabine slaap je goed. Maar er moeten wel wat gymnastische oefeningen worden verricht om erin te komen. En in tijgergang moet je dan je plekje vinden. Maar dan lig je ook als een vorst met uitzicht op de inrichting van de camper. Nu ik het daar toch over heb, na een paar dagen ziet zo'n camper er niet meer uit. Vier mannen zonder vrouwenhand laten overduidelijk zichtbaar hun sporen achter. Maar wij voelen ons er prima onder en hebben geen enkele behoefte om ook maar iets op te ruimen of te gaan soppen. Gewoon de boel de boel laten, geen vrouwen in de buurt, heerlijk !
Die nacht is voor mij een onvergetelijke ervaring geworden. Met plastic zakken om de zwaar getroffen voeten en handen en met bovenkleding aan het bed ingedoken. Warm, broeien, jeuk, pijn en de slaap niet kunnen vatten. Met uitzicht op drie slapende gasten die geregeld van zich laten horen: snurken dat ze kunnen ! En overdag maar blijven ontkennen. Ik weet nu wel beter.
Die nacht in het donker met bepakking ook behoorlijk gymnastisch bezig geweest en de militaire sluipgang herhaalt. Dat ik het er levend vanaf heb gebracht is een wonder. Lonely on the prairie..., zo voelde ik mij.
De volgende ochtend een Medical Center geraadpleegd en medicatie tegen gewrichtspijn en jeuk gekregen. Heftige pilletjes, 4 dagen niet achter het stuur en voorzichtig met alcohol. En - zo werd mij nog mee gegeven - in de USA zijn ze niet mals bij een geconstateerde overtreding. Dus verplichte rust en overwegend jus d'orange drinken.
Inmiddels mijn tweede dag: begin al weer praatjes te krijgen.
Zoals gemeld vergat Hans zijn rugzak in de taxi. Een onaangename verrassing omdat wij de avond daarvoor behoorlijk geplaagd zijn door een zwerm muggen. En ik het nu zonder medicijnen moest stellen. Ook de spray om de camper muggen vrij te krijgen was het oneigenlijk eigendom geworden van onze taxidriver.
Boven de cabine slaap je goed. Maar er moeten wel wat gymnastische oefeningen worden verricht om erin te komen. En in tijgergang moet je dan je plekje vinden. Maar dan lig je ook als een vorst met uitzicht op de inrichting van de camper. Nu ik het daar toch over heb, na een paar dagen ziet zo'n camper er niet meer uit. Vier mannen zonder vrouwenhand laten overduidelijk zichtbaar hun sporen achter. Maar wij voelen ons er prima onder en hebben geen enkele behoefte om ook maar iets op te ruimen of te gaan soppen. Gewoon de boel de boel laten, geen vrouwen in de buurt, heerlijk !
Die nacht is voor mij een onvergetelijke ervaring geworden. Met plastic zakken om de zwaar getroffen voeten en handen en met bovenkleding aan het bed ingedoken. Warm, broeien, jeuk, pijn en de slaap niet kunnen vatten. Met uitzicht op drie slapende gasten die geregeld van zich laten horen: snurken dat ze kunnen ! En overdag maar blijven ontkennen. Ik weet nu wel beter.
Die nacht in het donker met bepakking ook behoorlijk gymnastisch bezig geweest en de militaire sluipgang herhaalt. Dat ik het er levend vanaf heb gebracht is een wonder. Lonely on the prairie..., zo voelde ik mij.
De volgende ochtend een Medical Center geraadpleegd en medicatie tegen gewrichtspijn en jeuk gekregen. Heftige pilletjes, 4 dagen niet achter het stuur en voorzichtig met alcohol. En - zo werd mij nog mee gegeven - in de USA zijn ze niet mals bij een geconstateerde overtreding. Dus verplichte rust en overwegend jus d'orange drinken.
Inmiddels mijn tweede dag: begin al weer praatjes te krijgen.
-
17 September 2014 - 23:16
Yvonne.seijers@xs4all.nl:
Arme Bert, ik neem aan dat de jongens solidair met je zijn en ook een aantal dagen alcoholvrij zijn. Sterkte en begerschap! Groeten van Yvonne -
17 September 2014 - 23:35
Hans,Jan,Bert En Jan :
Dus niet -
17 September 2014 - 23:35
Hans,Jan,Bert En Jan :
Dus niet -
18 September 2014 - 00:55
Wim Seijers:
Leuk filmpje. Relaxed hoor. Heelaas kon geen geluid ? Gruwelijke kwetsuur mbt voeten van Bert.
Proost ! -
18 September 2014 - 10:36
Tonny:
Ik weet dat het nu weer goed gaat. Je bent weer back on stage. -
18 September 2014 - 19:33
Diana:
De aanbieding om begeleidster te worden, trek ik bij deze maar weer in!!
Sterkte Bert hou je taai!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
